Najbardziej widocznym i zauważalnym przejawem kultu Patrona naszego kościoła i parafii jest coroczny uroczysty odpust parafialny w dniu 8 maja, w liturgiczne święto podniesienia jego relikwii i ogłoszenia kanonizacji w Polsce. Święty Stanisław ze Szczepanowa, krakowski biskup żyjący w XI w., zginął w 1079 roku męczeńską śmiercią z rąk króla Bolesława Śmiałego. Po tym wydarzeniu jego kult szybko się rozwijał, a umocnił się po kanonizacji w Asyżu w 1253 roku. Św. Stanisław jest patronem m.in. katedry wawelskiej oraz jednym z głównych patronów Polski. Naszej parafii przewodzi już przeszło 700 lat, co w widoczny i konkretny sposób znalazło wyraz w zachowanych śladach jego kultu. W przededniu uroczystości odpustowej warto te elementy wypunktować:
- w centralnym miejscu głównego ołtarza, we wnęce nad tabernakulum przedstawiona jest figuralna scena zabójstwa Stanisława sprawującego mszę świętą. Król ubrany w strój szlachecki zamierza się szablą na biskupa podczas Podniesienia;
- figura św. Stanisława po lewej stronie głównego ołtarza, u stóp którego klęczy owinięta w chusty postać wskrzeszonego Piotrowina. Według legendy św. Stanisław miał wskrzesić Piotrowina, by ten potwierdził prawdę na temat zakupionej przez biskupa ziemi;
- dzwon o imieniu Stanisław z 1764 roku, który jako jedyny nie został zarekwirowany w czasie I wojny światowej i jest dzwonem zegarowym;
- XVIII – wieczny figuralny feretron, dwustronny, przedstawiający z jednej strony Madonnę Niepokalaną, a z drugiej figurę Stanisława biskupa;
- chorągiew przypuszczalnie z końca XVIII wieku z przedstawieniem sceny zabójstwa Świętego biskupa. Jest ona tym cenniejsza, że jest malowana, w odróżnieniu od oleodruków rozpowszechnianych od XIX wieku;
- relikwie św. Stanisława;
- coroczny wyjazd parafian na rozpoczęcie nowenny ku czci św. Stanisława do katedry na Wawelu;
- I na koniec warto wspomnieć również o wszystkich osobach noszących jego imię, czy to w męskiej czy żeńskiej odmianie.
Józefa Żołądek